Prace interwencyjne

Prace interwencyjne polegają na refundacji przez  urząd pracy części kosztów poniesionych na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenie społeczne zatrudnionych przez pracodawcę bezrobotnych.

O finansowanie prac interwencyjnych może starać się pracodawca - czyli, zgodnie z brzmieniem definicji zawartej w ustawie o promocji zatrudnienia jednostka organizacyjna, chociażby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, które zatrudniają lub mają zamiar zatrudnić co najmniej jednego pracownika.

Uwaga: O finansowanie prac interwencyjnych NIE MOGĄ starać się pracodawcy będący:
* partiami lub organizacjami politycznymi,
* posłami lub senatorami na potrzeby biur poselsko-senatorskich,
* organizacjami związków zawodowych, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pośrednictwa pracy związkowych biur pracy oraz klubów pracy,
* organizacjami pracodawców, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenie pośrednictwa pracy biur oraz klubów pracy,
* urzędami naczelnych i centralnych organów administracji państwowej,
* kościołami lub związkami wyznaniowymi,
* przedstawicielami państw obcych.

Pracodawca może być organizatorem prac interwencyjnych jeżeli:
* nie jest w stanie upadłości lub likwidacji,
* nie zalega z płatnościami na rzecz urzędu skarbowego i ZUS.

Pracodawca składa wniosek o finansowanie prac interwencyjnych do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na miejsce wykonywania tych prac. Wniosek powinien zawierać:
* nazwę pracodawcy lub organizatora, adres siedziby i miejsce prowadzenia działalności;
* numer REGON,
* numer identyfikacji podatkowej NIP,
* oznaczenie formy prawnej prowadzonej działalności,
* liczbę bezrobotnych proponowanych do zatrudnienia w ramach robót publicznych lub prac interwencyjnych oraz okres zatrudnienia,
* miejsce i rodzaj prac, które mają być wykonywane przez skierowanych bezrobotnych, pożądane kwalifikacje oraz inne wymogi,
* informacje dotyczące wysokości proponowanego wynagrodzenia dla skierowanych bezrobotnych .

Starosta ma 30 dni na rozpatrzenie wniosku oraz powiadomienie wnioskodawcy o podjętej decyzji.

Pozytywne zaopiniowanie wniosku powoduje zawarcie z pracodawcą umowy, na podstawie której organizowane będą prace interwencyjne. Umowa szczegółowo określa wszystkie warunki, od których uzależniona jest refundacja poniesionych przez pracodawcę kosztów pracy, czyli wynagrodzenia brutto oraz składek na ubezpieczenia społeczne.
Organizator prac interwencyjnych jest zobowiązany do utrzymania miejsca zatrudnienia na okres 2 lat w przypadku małych i średnich przedsiębiorstw oraz 3 lat w przypadku dużych przedsiębiorstw. Obowiązek utrzymania miejsca zatrudnienia reguluje rozporządzenie Komisji (WE) Nr 2204/2002 z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE  w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia.
Ważne: W/w rozporządzenie Komisji (WE) mówi o konieczności utrzymania miejsca pracy,  a nie zatrudnieniu konkretnego pracownika. O ile więc pracodawca nie jest zadowolony z pracy zatrudnionego w ramach prac interwencyjnych, może zatrudnić na to miejsce innego pracownika. Pracodawca dostaje bowiem pieniądze na stworzenie miejsca pracy, a nie na konkretnego bezrobotnego.
Jedynie likwidacja danego miejsca pracy przez pracodawcę, niesie ze sobą konieczność zwrotu refundacji otrzymanej z urzędu pracy. Jeżeli więc pracodawca sam zwolni pracownika z przyczyn innych niż naruszenie obowiązków służbowych, a także, gdy pracownik sam odejdzie dobrowolnie albo z powodu powołania go do służby wojskowej, nabycia prawa do renty itp. - a pracodawca nie utrzyma tego stanowiska pracy, wtedy powinien zwrócić refundację.